Το έθιμο του Αϊ-Γιώργη του Μαντηλά
Στη γιορτή του Αγίου Γεωργίου αναβιώνει ένα ακόμη παμπάλαιο έθιμο το οποίο κρατά από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας.Είναι το πιο χαρακτηριστικό της περιοχής των Μετεώρων.Στην κάθετη πλευρά του τεράστιου βράχου που ορθώνεται πάνω ακριβώς από το Καστράκι υπάρχει η σκήτη του Αϊ-Γιώργη του Μαντηλά.Το πρωί της γιορτής του αγίου,οι νέοι του χωριού σκαρφαλώνουν με σχοινιά στον βράχο και κρεμούν στη σκήτη δεκάδες μαντίλια που τους δίνουν οι συγχωριανοί τους.Τα μαντίλια που έχουν κρεμάσει την προηγούμενη χρονιά τα μαζεύουν και τα μοιράζουν για να γίνουν φυλαχτά.Οταν τελειώσει η διαδικασία των μαντιλιών,οι αναρριχητές στήνουν χορό στη μικρή εσοχή του βράχου όπου βρίσκεται η σκήτη τραγουδώντας παραδοσιακά τραγούδια για τα Μετέωρα. Το έθιμο πάει χρόνια πίσω, την εποχή της Τουρκοκρατίας,όταν ένας Τούρκος έκοβε ξύλα εκεί στη βάση του βράχου και τραυματίστηκε στο πόδι από το τσεκούρι του.Η γυναίκα του έδεσε με τη μαντίλα της το πόδι του άντρα της και, αν και μουσουλμάνα,ζήτησε τη βοήθεια του Αγίου Γεωργίου για να γιάνει.Και όταν ο άντρας της έγινε καλά, εκείνη αφιέρωσε τη μαντίλα της στον Αγιο.Από τότε επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο αυτό το έθιμο,χωρίς ποτέ να πέσει κάποιος από τους αναρριχητές
Στη γιορτή του Αγίου Γεωργίου αναβιώνει ένα ακόμη παμπάλαιο έθιμο το οποίο κρατά από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας.Είναι το πιο χαρακτηριστικό της περιοχής των Μετεώρων.Στην κάθετη πλευρά του τεράστιου βράχου που ορθώνεται πάνω ακριβώς από το Καστράκι υπάρχει η σκήτη του Αϊ-Γιώργη του Μαντηλά.Το πρωί της γιορτής του αγίου,οι νέοι του χωριού σκαρφαλώνουν με σχοινιά στον βράχο και κρεμούν στη σκήτη δεκάδες μαντίλια που τους δίνουν οι συγχωριανοί τους.Τα μαντίλια που έχουν κρεμάσει την προηγούμενη χρονιά τα μαζεύουν και τα μοιράζουν για να γίνουν φυλαχτά.Οταν τελειώσει η διαδικασία των μαντιλιών,οι αναρριχητές στήνουν χορό στη μικρή εσοχή του βράχου όπου βρίσκεται η σκήτη τραγουδώντας παραδοσιακά τραγούδια για τα Μετέωρα.