Όπως κάθε χρόνο στην επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας,ο νους του κάθε συνειδητού Έλληνα, της κάθε συνειδητής Ελληνίδας ταξιδεύει μακριά,στις ηρωικές μορφές,στα γεγονότα,στους τόπους της θυσίας,στο αίμα που χύθηκε αφειδώς για να ζούμε ελεύθεροι σήμερα.
Πελοπόννησος και Στερεά Ελλάδα,κατά κύριο λόγο,οι τόποι των γεγονότων,αλλά και ο νομός Τρικάλων έδωσε το δικό του παρόν,σ’ αυτό το μεγάλο εγερτήριο σάλπισμα Αυτό ας το έχουν υπ’ όψη οι παλαιότεροι και ας διδαχθούν απ’ τα σπουδαία κατορθώματα οι νεώτεροι:
5 Ιουλίου του 1821 επαναστατούν τα χωριά του Ασπροποτάμου,έχοντας αρχηγούς τους παρακάτω:
Χριστόδουλος Χατζηπέτρος
Ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος ο βλάχος από το Βετερνίκ-Νεραιδοχώρι,η σημαντικότερη μορφή του αγώνα,ο γόνος της ξακουστής γενιάς των Χατζηπετραίων,με χιλιάδες γιδοπρόβατα, με κτήματα και εκατοντάδες υπηρέτες και μπιστικούς.Σε ηλικία μόλις 17 χρόνων,συναντά στη Βιέννη τον Ναπολέοντα και τον ικετεύει: «Ικετεύω την υμετέραν Μεγαλειότητα υπέρ της Ελλάδας» και τελειώνει «μη λησμονείτε μεγαλειότατε την Ελλάδα».
Το 1819 γίνεται μέλος της Φιλικής Εταιρείας και αναπτύσσει έντονη δράση.Με την έναρξη της επανάστασης (Μάρτιος 1821) το σύνθημα δόθηκε: η μία μετά την άλλη οι περιοχές της Ελλάδας επαναστατούν,την 28ην Μαΐου πραγματοποιείται η μεγάλη σύσκεψη των οπλαρχηγών του Ασπροποτάμου και ορίζεται ως μέρα έναρξης του αγώνα η 5η Ιουλίου.
Την 29η Ιουλίου του 1821 ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος μάχεται στα μέρη του Προδρόμου και διακρίνεται για την ανδρεία του.Διακρίνεται ακόμα στο Νιόκαστρο της Πύλου,διορίζεται φρούραρχος της Κλείσοβας,μικρής νησίδας του Μεσολογγίου,μετέχει στην ιστορική έξοδο επικεφαλής 400 πολεμιστών,μετέχει στη μάχη της Αράχωβας,στη μάχη της Πέτρας Βοιωτίας, και τέλος στην ιστορική μάχη του Φαλήρου,στην τοποθεσία «ανάλατος»,όπου στα χέρια του πέθανε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης.Αυτός ήταν ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος και δεν είναι ο μόνος,μαζί του ο Νικολός Στουρνάρης,ο Γρηγόρης Λιακατάς και άλλοι που εν συντομία θα εξιστορήσουμε τη δράση και την προσφορά τους στον αγώνα του 1821.
Νικολός Στουρνάρης
Νικολός Στουρνάρης από τα Κούτσαινα (Στουρναραίικα).Ορίζεται αρχηγός της επανάστασης στον Ασπροπόταμο από τις συσκέψεις των Δημογερόντων,καθηλώνει τους Τούρκους στα στενά της Πόρτας 19/7/1822,πέφτει νεκρός μαζί με πολλούς άλλους ήρωες,στην έξοδο του Μεσολογγίου.
Γρηγόρης Λιακατάς
Γρηγόρης Λιακατάς ο Σαρακατσιάνος από τον Κλεινοβό:Το 1820 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας και στην επανάσταση του Ασπροποτάμου ενώθηκε με τους Στουρνάρηδες και Χατζηπετραίους.
Απόστολος Χατζής
Ο Ασπροποταμίτης ιερέας Απόστολος Χατζής από τη Δέση: Με 80 συντρόφους του κατατάχθηκε στο σώμα του Νικολού Στουρνάρα και από το 1823-1828 στο σώμα του Χατζηπέτρου,πήρε μέρος στην πολιορκία του Μεσολογγίου και του Νιόκαστρου Μεσσηνίας.
Νικόλαος Δημητρίου ο Ασπροποταμίτης
Αγωνιστής καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα 1821-1828.Πολέμησε στο Μεσολόγγι,στην Αταλάντη και μετά τη λήξη του αγώνα,εγκαταστάθηκε στο Ξηροχώρι.
Άλλοι Ασπροποταμίτες αγωνιστές:
Αργύρης Μαργαρίτης,Σησιός Μαργαρίτης,Στέφανος Μαργαρίτης,Δημήτριος Τζερεμές.Όλοι τους πολέμησαν, θυσίασαν την περιουσία τους, μερικοί τη ζωή τους και πέθαναν σε μεγάλη φτώχεια χωρίς αναγνώριση,Νικόλαος,(Νεομάρτυρας Τρικάλων).Ονομαστός επαναστάτης.Το 1611 ξεσήκωσε κατά των Τούρκων τα βλαχοχώρια της Πίνδου ακόμη και τα Γιάννενα.Τελικά πιάστηκε και γδάρθηκε ζωντανός στην πλατεία των Τρικάλων το 1617.
Όλα σχεδόν τα ορεινά χωριά της περιοχής των Τρικάλων,έχουν να παρουσιάσουν τους δικούς τους ήρωες.Από τον Αμάραντο,ο κλεφταρματωλός Γώγος Στρογγύλης,από την Ανθούσα το Πρωτοπαλίκαρο του Αθανασίου Διάκου Μήτρος Σίμος,από το Χαλίκι ο αγωνιστής Χρήστος Ζέρβας,από τον Κλεινοβό οι αγωνιστές : Γιάννης Μπαντέκας που φονεύθηκε στην έξοδο του Μεσολογγίου 1826,ο Γιαννούσης Βάκης και ο φιλικός Οικονόμος Παπαθανασίου από την Τριγώνα,ο οπλαρχηγός Στάθης Ευσταθίου και από την Καστανιά,ο αγωνιστής Δήμος Δημητρίου και μαζί με αυτούς εκατοντάδες άλλοι ανώνυμοι αγωνιστές απ’ τα χωριά μας.
Κλείνοντας αυτό το μικρό αφιέρωμα στους αγωνιστές της περιοχής των Τρικάλων και στην προσφορά τους στον αγώνα του 1821 θα υπενθυμίσω το δημοτικό τραγούδι του Κλεφτοκαπετάνιου,Σαμαριναίου Μίχου Φώτου που έπεσε στο Μεσολόγγι αφήνοντας διαθήκη στα παλικάρια του (100 στον αριθμό) να μην ανακοινώσουν πως σκοτώθηκε, πως είναι λαβωμένος, αλλά πως παντρεύτηκε, γιατί δεν ήθελε να σταματήσουν τον αγώνα.
Πελοπόννησος και Στερεά Ελλάδα,κατά κύριο λόγο,οι τόποι των γεγονότων,αλλά και ο νομός Τρικάλων έδωσε το δικό του παρόν,σ’ αυτό το μεγάλο εγερτήριο σάλπισμα Αυτό ας το έχουν υπ’ όψη οι παλαιότεροι και ας διδαχθούν απ’ τα σπουδαία κατορθώματα οι νεώτεροι:
5 Ιουλίου του 1821 επαναστατούν τα χωριά του Ασπροποτάμου,έχοντας αρχηγούς τους παρακάτω:
Χριστόδουλος Χατζηπέτρος
Ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος ο βλάχος από το Βετερνίκ-Νεραιδοχώρι,η σημαντικότερη μορφή του αγώνα,ο γόνος της ξακουστής γενιάς των Χατζηπετραίων,με χιλιάδες γιδοπρόβατα, με κτήματα και εκατοντάδες υπηρέτες και μπιστικούς.Σε ηλικία μόλις 17 χρόνων,συναντά στη Βιέννη τον Ναπολέοντα και τον ικετεύει: «Ικετεύω την υμετέραν Μεγαλειότητα υπέρ της Ελλάδας» και τελειώνει «μη λησμονείτε μεγαλειότατε την Ελλάδα».Το 1819 γίνεται μέλος της Φιλικής Εταιρείας και αναπτύσσει έντονη δράση.Με την έναρξη της επανάστασης (Μάρτιος 1821) το σύνθημα δόθηκε: η μία μετά την άλλη οι περιοχές της Ελλάδας επαναστατούν,την 28ην Μαΐου πραγματοποιείται η μεγάλη σύσκεψη των οπλαρχηγών του Ασπροποτάμου και ορίζεται ως μέρα έναρξης του αγώνα η 5η Ιουλίου.
Την 29η Ιουλίου του 1821 ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος μάχεται στα μέρη του Προδρόμου και διακρίνεται για την ανδρεία του.Διακρίνεται ακόμα στο Νιόκαστρο της Πύλου,διορίζεται φρούραρχος της Κλείσοβας,μικρής νησίδας του Μεσολογγίου,μετέχει στην ιστορική έξοδο επικεφαλής 400 πολεμιστών,μετέχει στη μάχη της Αράχωβας,στη μάχη της Πέτρας Βοιωτίας, και τέλος στην ιστορική μάχη του Φαλήρου,στην τοποθεσία «ανάλατος»,όπου στα χέρια του πέθανε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης.Αυτός ήταν ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος και δεν είναι ο μόνος,μαζί του ο Νικολός Στουρνάρης,ο Γρηγόρης Λιακατάς και άλλοι που εν συντομία θα εξιστορήσουμε τη δράση και την προσφορά τους στον αγώνα του 1821.
Νικολός Στουρνάρης
Νικολός Στουρνάρης από τα Κούτσαινα (Στουρναραίικα).Ορίζεται αρχηγός της επανάστασης στον Ασπροπόταμο από τις συσκέψεις των Δημογερόντων,καθηλώνει τους Τούρκους στα στενά της Πόρτας 19/7/1822,πέφτει νεκρός μαζί με πολλούς άλλους ήρωες,στην έξοδο του Μεσολογγίου.Γρηγόρης Λιακατάς
Γρηγόρης Λιακατάς ο Σαρακατσιάνος από τον Κλεινοβό:Το 1820 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας και στην επανάσταση του Ασπροποτάμου ενώθηκε με τους Στουρνάρηδες και Χατζηπετραίους.Απόστολος Χατζής
Ο Ασπροποταμίτης ιερέας Απόστολος Χατζής από τη Δέση: Με 80 συντρόφους του κατατάχθηκε στο σώμα του Νικολού Στουρνάρα και από το 1823-1828 στο σώμα του Χατζηπέτρου,πήρε μέρος στην πολιορκία του Μεσολογγίου και του Νιόκαστρου Μεσσηνίας.
Νικόλαος Δημητρίου ο Ασπροποταμίτης
Αγωνιστής καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα 1821-1828.Πολέμησε στο Μεσολόγγι,στην Αταλάντη και μετά τη λήξη του αγώνα,εγκαταστάθηκε στο Ξηροχώρι.
Άλλοι Ασπροποταμίτες αγωνιστές:
Αργύρης Μαργαρίτης,Σησιός Μαργαρίτης,Στέφανος Μαργαρίτης,Δημήτριος Τζερεμές.Όλοι τους πολέμησαν, θυσίασαν την περιουσία τους, μερικοί τη ζωή τους και πέθαναν σε μεγάλη φτώχεια χωρίς αναγνώριση,Νικόλαος,(Νεομάρτυρας Τρικάλων).Ονομαστός επαναστάτης.Το 1611 ξεσήκωσε κατά των Τούρκων τα βλαχοχώρια της Πίνδου ακόμη και τα Γιάννενα.Τελικά πιάστηκε και γδάρθηκε ζωντανός στην πλατεία των Τρικάλων το 1617.
Όλα σχεδόν τα ορεινά χωριά της περιοχής των Τρικάλων,έχουν να παρουσιάσουν τους δικούς τους ήρωες.Από τον Αμάραντο,ο κλεφταρματωλός Γώγος Στρογγύλης,από την Ανθούσα το Πρωτοπαλίκαρο του Αθανασίου Διάκου Μήτρος Σίμος,από το Χαλίκι ο αγωνιστής Χρήστος Ζέρβας,από τον Κλεινοβό οι αγωνιστές : Γιάννης Μπαντέκας που φονεύθηκε στην έξοδο του Μεσολογγίου 1826,ο Γιαννούσης Βάκης και ο φιλικός Οικονόμος Παπαθανασίου από την Τριγώνα,ο οπλαρχηγός Στάθης Ευσταθίου και από την Καστανιά,ο αγωνιστής Δήμος Δημητρίου και μαζί με αυτούς εκατοντάδες άλλοι ανώνυμοι αγωνιστές απ’ τα χωριά μας.
Κλείνοντας αυτό το μικρό αφιέρωμα στους αγωνιστές της περιοχής των Τρικάλων και στην προσφορά τους στον αγώνα του 1821 θα υπενθυμίσω το δημοτικό τραγούδι του Κλεφτοκαπετάνιου,Σαμαριναίου Μίχου Φώτου που έπεσε στο Μεσολόγγι αφήνοντας διαθήκη στα παλικάρια του (100 στον αριθμό) να μην ανακοινώσουν πως σκοτώθηκε, πως είναι λαβωμένος, αλλά πως παντρεύτηκε, γιατί δεν ήθελε να σταματήσουν τον αγώνα.
