Ίσως να μην γνωρίζουν πολλοί ότι στην Εκκλησία μας γιορτάζεται ένας Άγιος που είναι γέννημα θρέμμα των Τρικάλων! Ο λόγος για τον Άγιο Εφραίμ, που μαρτύρησε για την πίστη του στον Χριστό και η Ορθοδοξία τον τιμά όπως του αξίζει.Μάλιστα το μοναστήρι στην Νέα Μάκρη Αττικής που είναι αφιερωμένο στην μνήμη μου καθημερινά κατακλύζεται από πιστούς που πάνε για να πάρουν την ευλογία του Αγίου.Αλλά και η γενέτειρα του,τα Τρίκαλα,δείχνουν την αγάπη που τρέφουν για το δικό τους Άγιο.Μεγάλο παράδειγμα ήταν η κοσμοσυρροή πιστών στον Ιερό Ναό του Αγίου Στεφάνου Τρικάλων για την Πανήγυρη που τελέσθηκε στον Άγιο και την ανάγκη των τρικαλινών πολιτών να προσκυνήσουν μέρος των λειψάνων του.
Η ιστορία του Αγίου Εφραίμ είναι πραγματικά μοναδική,αφού με μοναδική φωτεινότητα ψυχής,καρδιάς και σώματος κράτησε ζωντανή την πίστη του και την αγάπη του για τον Χριστό.Αλλά εδώ αξίζουμε να μάθουμε την ιστορία του Τρικαλινού Αγίου που από αυτή μπορούμε πραγματικά να διδαχθούμε πράγματα:Ο Άγιος Εφραίμ γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 14 Σεπτεμβρίου του 1384μ.Χ.
Ήταν ένα από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας Μόρφη.Οι γονείς του όταν βάπτισαν τον Άγιο του έδωσαν το όνομα Κωνσταντίνος.Σε μικρή ηλικία ο Άγιος Εφραίμ ορφάνεψε από πατέρα.Από εκείνη την στιγμή η μητέρα του ανέλαβε εξ ολοκλήρου την φροντίδα της οικογένειας.Στην φροντίδα αυτή συμπεριέλαβε και την χριστιανική αγωγή των παιδιών της.Ο Άγιος από μικρός έδειξε ιδιαίτερη αγάπη για τον Θεό και την Χριστιανική πίστη.
Όταν ο Άγιος Εφραίμ ήταν δεκατεσσάρων ετών, στην περιοχή των Τρικάλων γινόταν από τους Τούρκους,υπό τις διαταγές του Σουλτάνου Βαγιαζίτ του 1ου, επιχειρήσεις παιδομαζώματος.Το παιδομάζωμα ήταν το πρώτο στάδιο της δημιουργίας των Γενίτσαρων.Μάζευαν οι Τούρκοι μικρά Ελληνόπουλα,τα έστελναν στην Τουρκία όπου σε ειδικά στρατόπεδα τα μεγάλωναν γεμίζοντας την καρδιά τους αγάπη για τον Αλλάχ και μίσος για τον Χριστό και την Ελλάδα.Αυτά τα Ελληνόπουλα γίνονταν οι φοβεροί Γενίτσαροι, που όπως λένε πολλές μαρτυρίες ήταν σκληρότεροι και από τους ίδιους τους Τούρκους.
Φοβούμενη η μητέρα του Αγίου ότι θα τον πάρουν και αυτόν οι Τούρκοι,τον συμβούλεψε να φύγει από το πατρικό του σπίτι και να κατευθυνθεί σε περιοχές της Ελλάδας που δεν ήταν ακόμα κάτω από τον Τουρκικό ζυγό.Όταν έφτανε σε μια τέτοια περιοχή,τον ορμήνεψε,να βρει ένα μοναστήρι και να εισαχθεί εκεί ως δόκιμος μοναχός,μιας και η μοναστική ζωή ήταν κάτι που επιθυμούσε και ο ίδιος.Τις συμβουλές αυτές ακολούθησε ο Άγιος Εφραίμ και μετά από πολλούς κόπους έφτασε στο όρος Αμώμων της Αττικής.Είναι το όρος που,στις μέρες μας,στους πρόποδες του είναι χτισμένη η Νέα Μάκρη.Στο όρος είχαν μαζευτεί χριστιανοί ασκητές και από αυτούς ονομάστηκε όρος Αμώμων, δηλαδή όρος των Καθαρών.Εκεί υπήρχε και το ανδρικό μοναστήρι του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.Σε αυτό το μοναστήρι κατάφυγε ο Άγιος Εφραίμ και έμεινε έως την ηλικία των 18 ετών ως δόκιμος μοναχός της μονής.
Στην ηλικία των δεκαοκτώ χρίστηκε μοναχός και έλαβε το όνομα Εφραίμ (όπως έχουμε αναφέρει μέχρι τότε ονομαζόταν Κωνσταντίνος).Μετά δε από λίγα χρόνια χειροτονήθηκε Ιερέας.Στο μοναστήρι περνούσε πολύ λίγο χρόνο.Συνήθως ήταν απομονωμένος σε μια σπηλιά στην περιοχή όπου και ασκήτευε.
Τα χρόνια περνούσαν και η Οθωμανική αυτοκρατορία είχε υποδουλώσει σχεδόν όλη την Ελλάδα. Στην περιοχή της Αττικής δρούσαν Τουρκικά στρατεύματα υπό τις διαταγές του Εβρενόμπεη.Μέρος αυτών των στρατευμάτων,το 1424,αναπτύχθηκε στην περιοχή του όρους Αμώμων και άρχισε να καταστρέφει,να λεηλατεί και να δολοφονεί,κάνοντας πράξη την συνήθη τακτική των Τουρκικών στρατευμάτων τον καιρό εκείνο.Έτσι έφτασαν και στο μοναστήρι του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και απαίτησαν να τους παραδοθούν οι θησαυροί του μοναστηριού.Το μοναστήρι όμως ήταν φτωχό και το μόνο που κατάφεραν να πάρουν οι Τούρκοι από εκεί ήταν οι ζωές όλων των μοναχών που σφαγιάστηκαν στην αυλή του μοναστηριού.
Ο Άγιος την ημέρα εκείνη δεν ήταν στο μοναστήρι.Όταν το επισκέφθηκε την επόμενη,βρήκε τα πτώματα των μοναχών στην αυλή και το μοναστήρι κατεστραμμένο.Αφού φρόντισε για την ταφή των μοναχών,αποσύρθηκε μόνιμα πλέον στην σπηλιά που ασκήτευε.Στο μοναστήρι κατέβαινε μόνο στις μεγάλες εορτές για να λειτουργήσει στην εκκλησία του.Σε μια τέτοια εορτή,στις 14 Σεπτεμβρίου του 1425 (ημέρα μνήμης της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού),ξαναεπισκέφθηκαν οι Τούρκοι την μονή. Συνέλαβαν τον Άγιο και άρχισαν να τον υποβάλουν σε φρικτά βασανιστήρια προσδοκώντας να τους αποκαλύψει τυχών μυστικές κρύπτες με θησαυρούς που δεν είχαν καταφέρει να ανακαλύψουν.Οκτώ ολόκληρους μήνες ο Άγιος υπέμενε τα φρικτά βασανιστήρια των Τούρκων έως τις 5 Μαΐου του 1426 κρεμασμένος ανάποδα καρφωμένος με καρφιά στον κορμό μιας μουριάς,παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο, σε ηλικία 42 ετών.
Στις μέρες μας στο μοναστήρι αυτό μένουν και υπηρετούν μοναχές.Το λείψανο του Αγίου Εφραίμ φυλάσσεται εκεί και καθημερινά εκατοντάδες πιστών το επισκέπτονται ζητώντας από τον Άγιο την ευλογία και την βοήθεια του.Ο Άγιος με την χάρη του Θεού έχει κάνει χιλιάδες θαύματα.Στον περίβολο της μονής και προστατευμένη από κτίσμα που χτίστηκε γύρω της,υπάρχει η μουριά πάνω στην οποία ο Άγιος Εφραίμ άφησε την τελευταία του πνοή.
Η εκκλησία μας έχει αφιερώσει στην μνήμη του Αγίου Εφραίμ δύο ημέρες του έτους.Την 5η Μαΐου όπου τιμούμε το μαρτυρικό θάνατο του Αγίου και την 3η Ιανουαρίου όπου τιμούμε την ανεύρεση των ιερών λειψάνων του.Τα ιερά λείψανα του Αγίου Εφραίμ βρέθηκαν με Θεία Παρέμβαση το 1950, 524 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του.
*Να σημειώσουμε ότι κάθε απόγευμα Τρίτης στον Ι.Ν. Αγίου Στεφάνου Τρικάλων γίνεται παράκληση στον Άγιο Εφραίμ
http://www.proinoslogosnews.gr